W dniu 20 października 2012 r. Stowarzyszenie „Dar Serca” było organizatorem rozgrywek BOCCIA, w których udział wzięli zawodnicy z naszego Stowarzyszenia oraz ze Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych Ruchowo ich Rodzin i Przyjaciół „PROMETEUS” z Konopisk. Celem zawodów było upowszechnienie sportu wśród dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz integracja ze środowiskiem lokalnym.
Sportowe zmagania, które odbyły się w Gminnej Hali Sportowej w Rędzinach prowadzili trenerzy Państwo Maja i Waldemar Trószyńscy.
W przygotowaniu zawodów pomogła również grupa wolontariuszy z Gimnazjum nr 1 im. Armii Krajowej w Rędzinach oraz wolontariat pracowniczy Cemex Polska.
Stowarzyszenie „Dar Serca” zrealizowało turniej dzięki dofinansowaniu udzielonemu naszemu Stowarzyszeniu przez Samorząd Gminy Rędziny oraz grantowi otrzymanemu od Fundacji Cemex w ramach projektu „Wszyscy Jesteśmy Olimpijczykami”.
Uczestnicy otrzymali dyplomy i statuetki ufundowane przez Wójta Gminy Rędziny Pana Waldemara Chmielarza.
Nagrody zawodnikom wręczyli: Pan Jan Miarzyński członek Zarządu Starostwa Powiatowego w Częstochowie, Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury Pani Jolanta Brzozowska-Ciura oraz Prezes Stowarzyszenia „Dar Serca” Pani Joanna Kmiecik.
Oprawę artystyczną zapewniła grupa taneczna „PSZCZÓŁKI” pod opieką Pani Doroty Jakiel.
Aby żaden z zawodników nie stracił energii podczas gry mamy podopiecznych ze Stowarzyszenia „Dar Serca” przygotowały dla nich poczęstunek.
Podczas zawodów Stowarzyszenie „Dar Serca” reprezentowali: Julia Czuber, Sylwia Nabrdalik, Joanna Topolska, Patryk Dymicki, Kamil Gajda, Tomasz Konieczny, Kacper Łeptuch oraz nasz przyjaciel Marcin Marchwicki. Gorąco dziękujemy wszystkim uczestnikom gry w Boccię.
Podsumowując, należy podkreślić fakt, że w tych zawodach nie było przegranych, wszyscy byli ZWYCIĘZCAMI.
Dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej ze Stowarzyszeń „Dar Serca” i „PROMETEUS” uczestniczącej w rozgrywkach, był to bardzo aktywnie wspólnie spędzony czas, dający możliwość wzajemnej integracji i chwilowego zapomnienia o codziennych trudnościach wynikających z różnego rodzaju niepełnosprawności. Uważamy, że warto było zorganizować te zawody po to, aby zobaczyć uśmiechy i inne oznaki radości okazywane przez podopiecznych po każdym udanym rzucie bilą.
